Opiekun małego dziecka to osoba, która z dużym prawdopodobieństwem będzie spotykać się z różnymi sytuacjami, wymagającymi interwencji przedmedycznych. Ukończenie kursu pierwszej pomocy jest zatem niezbędnym elementem przygotowania do zawodu.
Skuteczne wezwanie służby ratunkowej, jest jedną z kilku czynności w ramach udzielenia pierwszej pomocy. W Polsce podmiotami ustawowo powołanymi do niesienia pomocy osobom w stanie nagłego zagrożenia życia i zdrowia jest: pogotowie ratunkowe, straż pożarna, Wodne Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe, Górskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe, Tatrzańskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe.
Dzwoniąc pod numer ratunkowy należy zachować spokój, przekazać niezbędne informacje i słuchać uważnie pytań i poleceń dyspozytora. Pierwszą informację, jaką należy podać dyspozytorowi, jest miejsce i w miarę możliwości podanie dokładnego adresu zdarzenia. Następnie udzielamy informacji o poszkodowanym i o jego stanie, a dopiero potem informacje uzupełniające, o które prosi dyspozytor.
Skuteczność działania opiekunki dziecięcej w procesie udzielania pierwszej pomocy w sytuacji zagrożenia życia zależy w dużej mierze od:
– umiejętności stanu dziecka,
– umiejętności wezwania pomocy (służb ratunkowych),
– szybkiego podjęcia efektywnych działań ratujących życie (Resuscytacja Krążeniowo – Oddechowa)
Zanim podejmiesz jakiekolwiek działania ratunkowe, najpierw oceń własne bezpieczeństwo. Upewnij się, że nie staniesz się osobą poszkodowaną bez możliwości udzielenia pomocy dziecku.
Ocena stanu świadomości i oddechu
Utratę przytomności u dziecka może wywołać wiele czynników:
– niedotlenienie na skutek niedrożności dróg oddechowych lub odcięciu dopływu powietrza (zadławienie zabawką, zachłyśnięcie pokarmem,
– założenie podczas zabawy foliowej torebki na głowę),
– silne uderzenie w głowę (podczas zabawy, upadku na spacerze),
– niedożywienie.
Jak nawiązać kontakt lub sprawdzić czy dziecko jest przytomne ? W tym celu możesz: delikatnie potrząsnąć ramionkami dziecka, mówić do niego, zadawać pytania, starać się pozyskać jego uwagę, delikatnie, ale stanowczo klepnąć w spód stopy, zmienić jego pozycję, poruszać kończynami, dmuchnąć lekko w twarz.
Jeżeli dziecko jest przytomne i oddycha, zachowuj spokój i nie przestrasz dziecka swoim zachowaniem. Jeżeli sytuacja się powtarza, lub masz wątpliwości skonsultuj się z lekarzem.
Jeżeli dziecko jest przytomne lub omdlało ( bardzo krótka utrata przytomności), ale świadomość wróciła i dziecko dochodzi do siebie, obserwuj je uważnie i niezwłocznie skorzystaj z porady lekarskiej.
Gdy dziecko pozostaje nieprzytomne i nie udaje się z nim nawiązać kontaktu lub jeżeli zastaniemy je nieprzytomne i nie będziemy wiedzieli co się z nim działo. W takiej sytuacji należy skontrolować jego oddech.
Postępowanie w przypadku utraty przytomności przy zachowaniu oddechu.
W pierwszej kolejności należy wezwać pomoc – pomoc ratunkową oraz wezwać inną osobę/osoby do pomocy. Następnie bezwzględnie i niezwłocznie ocenić oddech dziecka. Ostrożnie i szybko ułóż dziecko na plecach, na płaskiej, raczej twardej powierzchni. Zadbaj o dopływ świeżego powietrza. W kolejnym kroku udrożnij drogi oddechowe dziecka. W tym celu połóż jedną dłoń na jego czole, dwoma palcami drugiej dłoni przytrzymaj podbródek i delikatnie odchyl główkę do tyłu, do tzw. pozycji węszącej. Pochyl się spokojnie nad twarzą dziecka i przez minimum dziesięć sekund obserwuj i słuchaj, czy oddycha. Badanie oddechu odbywa się za pomocą trzech zmysłów: słuchu (świst lub szum powietrza), wzroku (obserwuj ruch klatki piersiowej), czucia (ruch wydychanego z nosa dziecka powietrza). Jeżeli dziecko oddycha, postaraj się zachować drożność jego dróg oddechowych i równocześnie podnieś kończyny malucha powyżej tułowia. Spowoduje to większy dopływ krwi do mózgu. Mów spokojnie do dziecka, obserwuj czy oddycha. Jeżeli dziecko nie powraca, ale ciągle oddycha, należy ułożyć je w pozycji bezpiecznej na boku.
Pomagaj zawsze, tak jak potrafisz i w zakresie podyktowanym możliwościami oraz względami bezpieczeństwa !
Postępowanie w przypadku utraty przytomności i zatrzymania oddechu.
W sytuacji kiedy dziecko jest nieprzytomne i nie oddycha, należy bezwzględnie rozpocząć resuscytacje krążeniowo – oddechową. Ostrożnie i szybko ułóż dziecko na plecach, na płaskiej, raczej twardej powierzchni. Zadbaj o dopływ świeżego powietrza. W kolejnym kroku udrożnij drogi oddechowe dziecka. W tym celu połóż jedną dłoń na jego czole, dwoma palcami drugiej dłoni przytrzymaj podbródek i delikatnie odchyl główkę do tyłu, do tzw. pozycji węszącej. Pochyl się spokojnie nad twarzą dziecka i przez minimum dziesięć sekund obserwuj i słuchaj, czy oddycha. Badanie oddechu odbywa się za pomocą trzech zmysłów: słuchu (świst lub szum powietrza), wzroku (obserwuj ruch klatki piersiowej), czucia (ruch wydychanego z nosa dziecka powietrza). Zajrzyj w usta dziecka, aby upewnić się czy np. klocek, większy kawałek pokarmu lub cokolwiek innego nie blokuje gardła. Jeżeli dostrzegasz jakiś przedmiot, ułóż dziecko na boku, aby zminimalizować możliwość przemieszczania się przedmiotu. Usuń go delikatnie z ust, starając się aby obiekt nie został wepchnięty głębiej. Następnie połóż dziecko z powrotem na plecach i wezwij pomoc, pogotowie ratunkowe. Jeżeli w drogach oddechowych już nic nie zalega, ponownie je udrożnij przez odchylenie głowy i wykonanie oddechów ratunkowych -przytrzymaj głowę w pozycji węszącej i swoimi ustami obejmij szczelnie jego usta oraz nos. Teraz wdmuchuj w jego płuca nieco powietrza – tylko tyle, aby klatka piersiowa poruszała się jak przy niewielkim oddechu. Odsuń się, aby umożliwić swobodne wydostanie się powietrza z płuc dziecka. Powtórz tę czynność pięciokrotnie w odstępach jedno, dwusekundowych. Wykonanie pięciu oddechów ratowniczych na początku, umożliwia udrożnienie dróg oddechowych i przedmuchanie w ten sposób ciała obcego.U starszych dzieci oddechy ratownicze wykonuje się, obejmując jedynie jego usta. Pamiętaj o odchylaniu głowy do tyłu.
Jeżeli po wykonaniu oddechów ratunkowych oddech nie powraca, zawiadom pogotowie, i niezwłocznie przystąp do masażu serca poprzez uciskanie klatki piersiowej. Odsłoń klatkę piersiową dziecka z ubranek.
Jeżeli poszkodowanym jest niemowlę, połóż dwa palce, wskazujący i środkowy, na dolnej części mostka dziecka i wykonuj 30 uciśnięć klatki piersiowej w tempie ok. 100-120 razy na minutę. Głębokość uciśnięć powinna orientacyjnie wynosić ok. 1/3 klatki piersiowej. Po każdym uciśnięciu pozwól na pełne odkształcenie.
U mniejszych niemowląt uciskanie serca można wykonać w inny sposób. Należy palce swoich dłoni włożyć pod plecki dziecka, kciuki położyć na dolnej części mostka, a następnie uciskać mocno i miarowo mostek, dokładnie tak jak odpisaliśmy to powyżej.
U starszego dziecka (2-4 letniego) postępujemy w inny sposób. Dziecko należy położyć na plecach, na twardej i równej powierzchni, a uciśnięcia klatki piersiowej wykonywać nadgarstkiem – ręka musi być wyprostowana.
Sekwencję 30:2 (30 uciśnięć 2 oddechy ratownicze) powtarzaj, aż do momenty przybycia zespołu ratunkowego, ewentualnie do powrotu oddechu u dziecka lub wyczerpania własnych sił.
Pozycja bezpieczna
Ułożenie dziecka w pozycji bocznej ustalonej, ma na celu stabilizację jego ciała w określonej pozycji, umożliwiającej swobodny oddech, przy jednoczesnym zminimalizowaniu prawdopodobieństwa zakrztuszenia się własnymi wymiocinami, krwią lub śliną oraz zapobieganiu blokowaniu gardła przez język.
Pozycja ciała u niemowląt i u małych dzieci jest inna niż u osoby dorosłej i utrudniają ułożenie ich w pozycji bezpiecznej. Należy starać się je ułożyć w pozycji jak najbardziej zbliżonej do bezpiecznej. Dodatkowo można ustabilizować pozycję ciała przez przyłożenie do pleców poduszki lub zwiniętego w rulon koca.
Aspekt prawny
Udzielenie pierwszej pomocy ma umocowanie prawne. W Polsce reguluje to kilka przepisów. Między innymi w ustawie z dnia 6 czerwca 1997 – Kodeks karny a art. 162 § 1 mamy obowiązek udzielenia pierwszej pomocy. Przypis nie określa, w jaki sposób ma być udzielona taka pomoc.
Ustawa z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym ( rozdział 1 art. 4 i 5 ) określa, że obowiązkiem każdego światka zdarzenia jest zawiadomienie służb ratunkowych.
Jeżeli potrzebujesz odpowiedniego opiekuna stwórz konto na naszym portalu i szukaj bez żadnych ograniczeń.
https://opiekun-pomocnadlon.pl/panel/register
Najnowsze komentarze