Pokój dziecka – jak go prawidłowo urządzić

Projektowanie pokoju dla najmłodszych członków rodziny bywa wyzwaniem. Pokój dziecięcy to nie tylko pomieszczenie przeznaczone dla małego człowieka. Tutaj dziecko dorasta. Tutaj kształtuje się jego stosunek do świata. To jego azyl, miejsce do przeżywania radości i całej skali emocji.

Od czego zacząć 

Jeśli to możliwe omów z dzieckiem (w każdym wieku) jego oczekiwania – na pewno ma jakąś wymarzoną wizję swojego pokoju. Wspólne omówienie kolorów, motywów oraz bohaterów sprawi, że dziecko będzie chętnie spędzony czas w swoim pokoju.
Warto bardzo dokładnie wszystko zmierzyć i rozrysować funkcje w pokoju – podzielić go na strefy:

• zabawy
•  kreatywności,
• snu i wypoczynku
• garderoby

Inny pokój dla chłopca, inny dla dziewczynki

Najbardziej szkodliwy stereotyp, to ten, że dla chłopca jest tylko kolor niebieski, ewentualnie z motywem gwiazd, kosmosu i rakiety. Natomiast pokój dla dziewczynki powinien być przepełniony wszelkimi kolorami i odcieniami różu. Naukowcy przekonują, że te różowo-niebieskie odcienie nie są najkorzystniejsze dla stanu emocjonalnego dziecka. To nie barwa ścian, mebli czy dodatków jest najistotniejsza. Najlepiej urządzić pokój nie dla chłopca czy dziewczynki, ale po prostu dla dziecka i zwrócić uwagę na jego funkcjonalność.

Pokoje tematyczne

Jeśli mamy małe dziecko, czym ono będzie się interesować ? Tworzenie pokoju tematycznego dla maluszka jest trochę bezsensowne. Pokój raczej będzie odzwierciedlał rodziców niż „zainteresowania” malca. Gdy dziecko jest większe nie możemy mieć pewności, że te zainteresowania będą stałe. Najczęściej zainteresowania zmieniają się co miesiąc. Z tego powodu nie popieramy za bardzo tworzenia motywu przewodniego pokoju.

Pokój dziecka powinien być jak najbardziej neutralny, ponieważ żadne dziecko nie będzie kochało Peppy przez najbliższe pięć lat. Zawsze bezpieczniej powiesić plakat z ulubioną postacią niż malować ją na ścianie, lampie, szafie oraz firance. Oczywiście pokój dziecka nie powinien wyglądać jak pokój dorosłego – fajnie, jeżeli wnętrze pobudza kreatywność.

Kolor na ścianach

Zdaniem wielu rodziców jedyny słuszny kolor na ścianach w pokoju dziecka to biel, ewentualnie delikatne kolory pastelowe. Gdy dojdą wszystkie zabawki, dodatki, pościel, kolorowe dywaniki, to tylko dzięki białym ścianom unikniesz wrażenia wiecznego bałaganu. W pokoju w którym mamy za mało słońca, jasne ściany również pięknie rozświetlą całe wnętrze.

Ściany jak najbardziej powinny być białe lub pastelowe, lecz należy pamiętać by pokój dziecka nie ograniczał się tylko do trzech najczęściej wybieranych kolorów: białego, szarego lub czarnego. Pokój dziecka powinien być magiczny i pobudzać wyobraźnię. Warto postawić na dodatki w różnych kolorach lub kolorowe meble.

Pokój dziecka nie powinien mienić się wszystkimi kolorami tęczy. Zbyt intensywne kolory, mogą spowodować problemy z koncentracją podczas nauki, dziecku trudno będzie się wyciszyć.

Farba czy tapeta do pokoju dziecięcego ?

Na ścianach w pokojach dziecięcych zaleca się zastosowanie hipoalergicznych farb na bazie wody. Jeśli zdecydujesz się na tapetę to także lepiej jest wybrać zmywalną lub taką, która nadaje się do ryzowania. Możesz skorzystać z:

• farb na ściany z dodatkiem lateksu, łatwo zmywalna i dość odporna na uszkodzenia
• fototapetą, która ma wielu zwolenników. Można poszukać również tego rodzaju tapet, które będą zmywalne.

Ciekawym rozwiązaniem dla małych artystów jest pomalowanie jednej ze ścian farbą tablicową, po której można ryzować kredą, tak jak po zwykłej tablicy. Dodatkową zaletą farby tablicowej jest to, że jest ona magnetyczna. Innym, przenośnym rozwiązaniem jest zakup dziecięcej tablicy szkolnej lub tablicy magnetycznej.

Złe oświetlenie

W pokoju dziecka powinno znaleźć się jedno oświetlenie główne oraz kilka bocznych. Dodatkowym źródłem światła będzie dobra lampa na biurko, doświetlenie sfery zabaw albo kinkiet lub lampa stołowa przy łóżku, które dziecko może niezależnie włączyć w razie potrzeby.

Meble w pokoju dziecięcym

Meble na chwilę to jakaś zmora dzisiejszych czasów. Najtrafniejsze są takie, które „rosną” razem z dzieckiem. Większe meble również znajduje miejsce w pokojach dziecięcych. Szafy, regały, komody mogą pomieścić o wiele więcej rzeczy niż małe szafki z mebli dziecięcych. Jednak bez względu na to, ile planujesz szaf, szafek, komód i pudeł, zawsze będzie ich brakowało ? Przy tak ciężkich meblach należy pamiętać o kwestiach bezpieczeństwa, czyli żeby przykręcić meble do ściany. Uwierz mi, że dzieci mają różne pomysły, a Ty nie zawsze będziesz przy nich.

Na rynku są dostępne łóżeczka dla noworodków „ rosnące” razem z użytkownikiem. Mają one w standardzie funkcje obniżania poziomu, która przydaje się, gdy maluch zaczyna siadać, a następnie stawać. W takim łóżeczku szczebelki oraz boki łatwo zdemontować, dzięki czemu łóżeczko szybko zmienia się w tapczanik. W komplecie jest też często barierka, którą można założyć na pierwszych kilka tygodni, gdy dziecko dopiero będzie się uczyć spać w dorosłym łóżku i rodzice obawiają się, że mogłoby wypaść.

Dla ucznia bardzo ważne jest stworzenie i wyposażenie miejsca do nauki. Nie musi być to od razu bardzo drogie biurko, wystarczy stolik i komoda z szufladami na przechowywanie podręczników. Nie oszczędzaj jednak na krześle: solidne o regulowanej wysokości, najlepiej z oparciem zapewniającym prawidłowe ułożenie ciała.

Łapacze kurzu

Dzieci uwielbiają bawić się na podłodze. Dlatego konieczne jest, aby była ciepła, wygodna i praktyczna w użytkowaniu. Są dwa rozwiązania:

wykładziny – to dobra i tania opcja, ale do czasu, gdy dziecko rozleje soczek, pobawi się plasteliną lub kosmetykami mamy. Nawet po najdokładniejszym czyszczeniu plamy pozostaną. W tym przypadku należy:

• wymienić pokrycie podłogi raz na jakiś czas
• od początku wybór wzoru, na którym plamy po prostu nie będą widoczne. Pamiętaj jednak, że wykładzina gromadzi też pyły i alergeny, których po jakimś czasie, niezależnie od liczby odkurzeni, nie da się usunąć.

  zwolennicy dywanów – naturalna i ciepła jest oczywiście podłoga drewniana. Praktyczny i tańszy bywa laminat/płyty panelowe. W obu przypadkach strefę do zabawy wyznaczy gruby i miękki dywan. Oczywiście w tym przypadku dziecko też może pobrudzić dywan, jednak jest go łatwiej zwinąć i wyczyścić niż wykładzinę.

Pamiętaj o bezpieczeństwie

Dotyczy to wszystkiego co znajduje się w dziecięcym pokoju: mebli, przedmiotów, gniazdek elektrycznych.

1. nie używaj szafek i półek ze szklanymi drzwiami
2. szafy i komody o wysokości przekraczającej metr zaleca się dodatkowo przymocować za pomocą uchwytów ściennych, aby dziecko, zwłaszcza małe, przypadkowo ich nie przewróciło jeśli zacznie się wspinać i uwieszać
3. gniazdka w pokoju dziecięcym powinny być wyposażone w specjalne zatyczki, aby młody mieszkaniec nie mógł w nie włożyć niczego.
4. spróbuj ukryć wszystkie wiszące druty – dzieci mogą np. pociągnąć i upuścić na siebie lampę lub kinkiet.

Nasz rada, to aby nie przesadzać, odpuścić i pozwolić sobie na nieco luzu, przymknąć oko na bałagan. Pokój dziecka jest przede wszystkim jego strefą. To ono ma się tam dobrze czuć – jak u siebie. Nawet jeśli nie jest perfekcyjnie urządzone. Często rodzice próbują realizować własne wyobrażenia o pokoju idealnym – jest taki jaki sami rodzice w dzieciństwie wymarzyli. Pozwólmy dziecku decydować, a nawet zaszaleć. Z dzieciństwa się wyrasta, a pokój też po kilku latach będzie trzeba zmienić.