Bezdech
Zwykle niezbyt częsta przypadłość noworodków i niemowląt. Zdarza się, że dziecko bez widocznej przyczyny nagle przestaje oddychać, zarówno we śnie, jak i podczas czuwania. Dzieje się tak zwykle w przypadku: niedojrzałości mięśni oddechowych (co u noworodków jest raczej zrozumiałe), zaburzeń pracy serca lub jego schorzeń, a nawet zakrztuszenia własną śliną, głębokiego płaczu lub śmiechu.
Oczywiście taki stan może prowadzić do niebezpiecznych następstw, może również prowadzić do śmierci. Będąc bardziej świadomym, możemy pomóc dziecku w łatwy sposób przywrócić normalną pracę układu oddechowego.
Jeżeli z Twoich obserwacji wynika, że dziecko przestało oddychać, niezależnie czy stało się to podczas snu, czy w czasie pełnej świadomości wykonaj poniższe czynności:
– nie wpadaj w panikę, która udzieli się dziecku i pogorszy jego stan,
– delikatnie porusz, potrząśnij dziecko, odezwij się do niego ze spokojnym wyrazem twarzy,
– zmień jego pozycję, przechyl lub podnieś, weź na ręce – zmień jego pozycję,
– pogłaszcz po policzkach, połaskocz w stopy,
– dmuchaj delikatnie w okolicę ust i nosa dziecka.
Zazwyczaj już jedna z tych czynności powoduje przywrócenie pracy mięśni oddechowych, samo zaś dmuchnięcie w twarz pobudzi odruch oddychania. Jeśli tak się nie stanie, nie trzeba podejmować dodatkowych czynności, jedynie obserwuj dziecko, czy bezdech się nie powtarza lub czy nie pojawiają się niepokojące objawy.
Natomiast jeśli działania te nie przyniosą skutku i dziecko nie zaczyna samodzielnie oddychać po upływie minuty, należy koniecznie rozpocząć procedury ratownicze – wezwij pomoc i postępuj według procedury opisanej w poprzednim poście.
Omdlenie
To krótkotrwały stan utraty przytomności, który ma różne podłoża. Najczęściej jednak jest skutkiem niedotlenienia mózgu. W większości przypadków samodzielnie mija po kilki minutach, kilkunastu sekundach i nie wymaga interwencji lekarskiej.
Powodem omdlenia może być odwodnienie, gorączka, głodzenie się, zaburzenia elektrolitowe, cukrzyca, anemia, arytmia, a także zatrucia np. alkoholowego
Podczas utraty przytomności często towarzyszy upadek poszkodowanego, skutkujący wtórnym urazem.
Zasłabnięcie
Jest chwilowym zaburzeniem świadomości, bez jej pełnej utraty, czemu zapobiegają mechanizmy obronne organizmu. Stan ten może pojawić się w niekorzystnych okolicznościach u zdrowego człowieka lub też być wynikiem choroby.
Objawy poprzedzające omdlenie i zasłabnięcie:
– uczucie osłabienia,
– mroczki przed oczyma,
– szum w uszach,
– zawroty głowy,
– nudności,
– zlewne poty.
Najczęstsze okoliczności omdleń i zasłabnięć:
-ciąża,
– silne negatywne bodźce np. ból, widok krwi, niepomyślna wiadomość,
– przebywanie w dusznych pomieszczeniach, w tłumie,
– zmiana pozycji ciała np. wstawanie po długim leżeniu, wieszanie firan czy prania,
– krwawienie miesięczne
POMOC DZIECKU
1. Połóż je płasko na plecach
2. Ułóż jego kończyny powyżej linii tułowia – można pod nogi podłożyć np. poduszkę lub cokolwiek innego, co utrzyma je w górze
3. Ręce dziecka utrzymaj w jednej dłoni powyżej jego ciała
4. Poluzuj ubranie dziecka na szyi i klatce piersiowej, dzięki temu zapewnisz dostęp do świeżego powietrza
5. Uniesienie kończyn powyżej tułowia i głowy powoduje większy przypływ krwi do mózgu i lepsze jego dotlenienie
6. Zazwyczaj po takiej interwencji dziecko powraca do przytomności w ciągu kilku, kilkunastu sekund. W takim przypadku mów do niego spokojnie i utrzymaj jeszcze przez chwilę w takim położeniu. Staraj się nie podnosić dziecka zbyt szybko do pozycji pionowej, aby nie wywołać zbyt szybkiego odpłynięcia krwi z mózgu, pozwól przez kilka minut, by oddech się wyrównał, krew natlenowała, a dziecko przywróciło spokojnie do pełnej świadomości.
7. Jeśli jednak przytomność nie powraca w ciągu minuty, należy taki stan traktować jako długotrwałą utratę przytomności i podjąć działania ratunkowe opisane wcześniej.
POMOC OSOBIE DOROSŁEJ
1. Oceń bezpieczeństwo własne i miejsce zdarzenia – jeżeli trzeba, ewakuuj poszkodowanego z dusznego pomieszczenia lub tłumu
2. Ułóż poszkodowanego płasko na plecach – ciężarną na lewych boku lub na plecach, z podparciem prawego pośladka
3. Zapewnij dostęp świeżego powietrza
4. Rozluźnij uciskające elementy garderoby np. krawat szalik, kołnierz koszuli
5. Oceń reakcję i oddech:
6. W przypadku nagłego zatrzymania krążenia – rozpocznij RKO,
7. W razie braku nawrotu świadomości – ułóż poszkodowanego w pozycji bezpiecznej i wezwij ZRM
8. Jeśli powróci świadomość – uspokój poszkodowanego i nakłoń do pozostania w pozycji leżącej przez kilka minut, zbierz wywiad metodą SAMPLE
9. oszukaj cech urazu np. rany głowy
10. Zapewnij komfort termiczny i psychiczny podczas oczekiwania na ZRM
Nie podejmij prób cucenia poszkodowanego przez uderzenia w twarz lub polewanie wodą. Nie podawaj cukru ani leków, jeśli nie znasz historii choroby poszkodowanego.
Duszność
Jest to subiektywne wrażenie braku powietrza, odczuwane jako trudność w wykonaniu pełnego oddechu / wydechu, zatykanie lub ucisk w klatce piersiowej lub gardle.
Najczęstsze objawy:
– przyspieszony i pogłębiony oddech,
– świszczący lub charczący oddech,
– kaszel,
– mowa skandowana – pojedyncze słowa lub sylaby,
– pozycja siedząca, podparta,
– sinica.
Duszności mogą spowodować niedrożność dróg oddechowych, choroby układu oddechowego, choroby układu krążenia, urazy klatki piersiowej, anafilaksję, zaburzenia psychiczne.
W wypadku duszności:
– oceń bezpieczeństwo własne i miejsca zdarzenia,
– oceń sposób oddychania i częstość oddychania – zlicz oddechy w ciągu 6 sekund i pomnóż przez 10
– zbierz wywiad metodą SAMPLE
– wezwij ZRM
– zapewnij dopływ świeżego powietrza,
– rozepnij odzież utrudniającą oddychanie,
– ułóż poszkodowanego w pozycji półsiedzącej
– zapewnij komfort termiczny i psychiczny podczas oczekiwania na ZRM
Jeżeli poszkodowany choruje przewlekle np. astma oskrzelowa, przewlekła obturacyjna choroba płuc, nowotwór płuc, przewlekła niewydolność oddechowa i ma przy sobie leki wziewne do stosowania doraźnego – nakłoń go do przyjęcia preparatów i dawek zgodnie z zaleceniem lekarza. Jeżeli jest w trakcie domowego leczenia tlenem, nakłoń go do skorzystania z koncentratora tlenu. Decyzję o przyjęciu leków skonsultuj z dyspozytorem medycznym.
Jeżeli potrzebujesz odpowiedniego opiekuna stwórz konto na naszym portalu i szukaj bez żadnych ograniczeń.
https://opiekun-pomocnadlon.pl/panel/register
Najnowsze komentarze